Mój projekt uchwały ws. Jana Pawła IIPolska prawica nie może żyć bez wywoływania co pewien czas wzmożenia moralnego – na gruncie patriotycznym albo religijnym - pisze
Marek Borowski w najnowszym numerze tygodnika
POLITYKA. Wszystkie przypadki takiego wzmożenia polegają na wywołaniu zawsze tego samego uczucia, a mianowicie gniewu (oczywiście słusznego). I tak uczestnicy Marszu Niepodległości demonstrują gniew wobec zdrajców Ojczyzny, rady gminne w uchwałach przeciw LGBT starają się wywołać gniewny sprzeciw mieszkańców wobec deprawujących dzieci odmieńców, a ostatnio do wywoływania narodowego gniewu posłużył reportaż TVN24, dowodzący, że Karol Wojtyła tuszował pedofilię w Kościele. Były gniewne marsze, stosowną (oczywiście gniewną) uchwałę przyjął Sejm (nie cały), a radni samorządowi, jak Polska długa i szeroka, także chcieliby zaistnieć. Zdania są podzielone i bardzo trudno o porozumienie, dlatego, w przekonaniu, że zgoda buduje, postanowiłem naszym samorządom przedstawić kompromisowy projekt uchwały – do powszechnego zastosowania. Oto on:
„Kardynał Karol Wojtyła 16 października 1978 r. został wybrany na papieża. Był pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu pochodzącym spoza Włoch. Do dziś pamiętamy historyczne słowa, które podczas pielgrzymki do Polski wypowiedział w Warszawie: »Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!«. Swymi czynami i słowami demonstrował i budził miłość do Ojczyzny, wspierał czynnie polskie społeczeństwo w dążeniach do odzyskania wolności i w pełni niepodległego bytu państwowego. Nauczanie Jana Pawła II oddziaływało na miliony osób na całym świecie. Prowadził dialog zarówno z przedstawicielami różnych religii chrześcijańskich, jak i – co szczególnie godne podkreślenia – z wyznawcami islamu i judaizmu. Był pierwszym w historii papieżem, który przekroczył drzwi meczetu i synagogi.
Jan Paweł II był zwolennikiem integracji narodów Europy, podkreślał, że Stary Kontynent powinien oddychać obydwoma płucami – wschodnim i zachodnim, a po upadku żelaznej kurtyny wskazywał, że »nie będzie jedności kontynentu, dopóki nie będzie on wspólnotą ducha«. Podczas wystąpienia w polskim parlamencie powiedział: »Integracja Polski z Unią Europejską jest od samego początku wspierana przez Stolicę Apostolską«.
Jan Paweł II był wielkim autorytetem dla milionów Polaków. Był rzecznikiem dialogu społecznego, przezwyciężania podziałów i budowania jedności wspólnoty państwowej. Podczas kanonizacji królowej Jadwigi Jan Paweł II podkreślał, że »polski czyn powinien łączyć, a nie dzielić«. Jak każdy człowiek, popełniał także błędy i zaniedbania, o których wybaczenie prosił w swoim testamencie, a jako niestrudzony zwolennik »prawdy, która nas wyzwoli«, uczynił wiele dla naprawy grzechów i win Kościoła, również tych, za które sam czuł się odpowiedzialny.
W ostatnich latach, w związku z ujawnieniem w Kościołach wielu krajów, w tym i w Polsce, licznych przypadków seksualnego wykorzystywania nieletnich, pojawiły się pytania o rolę w tym procederze nie tylko zwykłych księży, ale i ich przełożonych oraz samej Stolicy Apostolskiej. Pytania te są w pełni uprawnione, a dążenie do poznania prawdy nie może być w demokratycznym państwie zabraniane lub cenzurowane. Pytania o przeszłe zachowania były i są zadawane wobec wszystkich wybitnych postaci polskiej historii, co nie przekreśla ich wielkości. Zwracamy się do wszystkich osób i instytucji dysponujących stosownymi materiałami o ich udostępnienie a do osób prowadzących w tym zakresie badania – o ich pełne i rzetelne dokumentowanie i unikanie pochopnych wniosków. Jednocześnie stanowczo sprzeciwiamy się wykorzystywaniu postaci papieża do politycznych rozgrywek – takie postępowanie uwłacza godności Jana Pawła II, wybitnego syna naszej Ojczyzny”.
Oto „gotowiec” – tylko brać i uchwalać. Nikomu się pewnie nie spodoba – czyli jest kompromisowy!
Polityka 16.2023 (3410) z dnia 11.04.2023Powrót do "Wiadomości" /
Do góry 
