Bruksela - Wystąpienie podczas spotkania Przewodniczących Parlamentów Polski, Litwy, Federacji Rosyjskiej i Parlamentu Europejskiego.1. Sytuacja jaka powstanie w regionie bałtyckim po poszerzeniu Unii Europejskiej będzie miała charakter nietypowy. Podejście do tego problemu i sposób jego rozwiązania niewątpliwie będą miały znaczenie dla przyszłego kształtu stosunków i politycznego klimatu w regionie. Dialog wymaga więc cierpliwości i dobrej woli po wszystkich stronach.
2. Polska podziela Wspólne Stanowisko UE przyjęte przez Rade ds. Ogólnych 30 września dotyczące zasad ruchu osobowego z i do Obwodu Kalinigradzkiego po poszerzeniu Unii o Polskę i Litwę., a w szczególności stwierdzenie, że wszelkie rozwiązania muszą zapewnić obecnym i przyszłym państwom członkowskim Unii sprawowanie suwerennej kontroli granic i ruchu osób oraz towarów na granicach. Nie mogą być proponowane żadne rozwiązania, które mogłyby mieć negatywne skutki dla rozszerzenia, w tym dla akcesji państw przystępujących do Konwencji Schengen. Podobnie rozwiązania te nie mogą naruszać integralności acquis communautaire, do którego przyjęcia, wdrożenia i realizowania się zobowiązaliśmy.
3. Polska nie jest krajem tranzytowym w ruchu pomiędzy główną częścią Federacji Rosyjskiej i Obwodem Kaliningradzkim i w związku z tym nie musi wprowadzać żadnych specjalnych uregulowań tranzytowych, co w pełni potwierdza również strona rosyjska. Dlatego od dnia 1 lipca 2003 r. Polska wprowadza wizy dla obywateli Ukrainy, Białorusi oraz Federacji Rosyjskiej - a więc wszystkich naszych sąsiadów, którzy wraz z nami nie zostaną członkami Unii Europejskiej. System będzie opierał się na założeniu maksymalnie szerokiej dostępności wiz w wyniku pobierania niewysokich opłat, krótkich terminów wydawania i możliwości uzyskiwania wiz wielokrotnych. Od naszych sąsiadów oczekujemy adekwatnych rozwiązań w stosunku do naszych obywateli.
4. Propozycje Komisji Europejskiej muszą być oczywiście zaakceptowane przez stronę litewską. Polska z uwagą oczekuje na stanowisko strony litewskiej świadoma odpowiedzialności, jaką musi ona ponosić w tym procesie. Rozwiązania proponowane stronie litewskiej nie mogą zagrozić ani opóźnić jej przystąpienia do strefy Schengen jak również znoszenia kontroli na granicy polsko-litewskiej.
5. Polska potwierdza gotowość do współpracy wraz z UE ze stroną rosyjską w celu udzielenia stronie rosyjskiej pomocy w uporaniu się z problemami, na które wskazuje Wspólne Stanowisko Rady UE z 13 maja 2002 r. tj. rozwoju infrastruktury przejść granicznych, usprawnienia procedur przekraczania granicy, szkoleniu służb granicznych i celnych, walce z korupcją oraz przestępczością. Deklarujemy gotowość dzielenia się naszymi wiedzą i doświadczeniami. Jednocześnie, ze względu na współprace gospodarczą, zależy nam na nie zmniejszeniu ruchu osobowego z sąsiadami, w tym oczywiście także z Federacją Rosyjską. Polska ma bardzo dobre kontakty gospodarcze z Okręgiem Kaliningradzkim dla którego jesteśmy największym partnerem handlowym. Obroty handlowe Obwodu z Polską to ok. 20% całego handlu zagranicznego Kaliningradu. Istotne znaczenie ma dla nas także kapitałowe zaangażowanie się polskich małych i średnich przedsiębiorstw. W Obwodzie zarejestrowano ponad 400 polskich firm, co stanowi 1/3 wszystkich przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym. Uważamy, że po wejściu Polski do Unii oraz ze względu rysujące się ożywienie w polskiej gospodarce współpraca i wymiana handlowa jeszcze się zwiększą.
6. Wiemy i zgadzamy się, co do tego, co konkretnie powinno być zrobione w zakresie kontroli granic i obsługi ruchu osób i towarów na przyszłych zewnętrznych granicach Unii. Zakładam również, że porozumiemy się w kwestii sfinansowania koniecznych przedsięwzięć. Uważam że w rozwiązaniu problemu tranzytu z i do Kaliningradu pomogłoby ustalenie konkretnej daty włączenia Polski i Litwy do systemu Schengen. Termin ten, mógłby zostać zmieniony tylko w tym przypadku, gdyby zaistniały poważne powody, polegające na niedotrzymaniu istotnych warunków przez Polskę lub Litwę. Specjalne rozwiązania tranzytowe nie mogłyby być przyczyną przesunięcia tego terminu. Takie postawienie sprawy stworzyłoby czyste pole dla dalszej dyskusji. W przeciwnym razie Polska i Litwa będą miały powody obawiać się, że pod dowolnym pretekstem mogą zostać na długo pozostawione poza systemem Schengen. Unia zapewnia wprawdzie, że specjalne rozwiązania nie mogą być przeszkodą dla objęcia Polski i Litwy układem z Schengen, ale w razie braku konkretnego terminu możliwe będzie mnożenie innych zastrzeżeń. Alternatywnym rozwiązaniem byłoby przyjęcie zasady, że specjalny dokument, ułatwiający tranzyt z i do Kaliningradu będzie akceptowany przez wszystkie kraje objęte układem z Schengen. Mimo, że problem tranzytu dotyczy Polski jedynie pośrednio, gotowi jesteśmy i chcemy brać udział w każdej dyskusji opartej na powyższych zasadach.
7. Rosja zgłosiła propozycję bezwizowego ruchu pomiędzy Federacja Rosyjską i Unia Europejską. Propozycja ta jest zbieżna z prezentowanym od dawna polskim stanowiskiem. Uważamy, że nie jest w interesie zarówno naszego kraju, jak i wszystkich państw Unii Europejskiej, budowanie muru na wschodniej granicy Polski, czy też bariery utrudniającej współpracę i kontakty z sąsiadami ze Wschodu po rozszerzeniu UE. Wizy w kontaktach z Rosją, Białorusią i Ukrainą wprowadzamy ze względu na akcesję do Unii Europejskiej i w najpóźniejszym możliwym terminie. Dlatego tez Polska z zainteresowaniem przyjęła rosyjską propozycję zniesienia w przyszłości obowiązku wizowego, której wdrożenie musi jednakże być poprzedzone spełnieniem przez Rosję szeregu warunków, m.in. zawarciem umowy o readmisji oraz podjęciem współpracy w zwalczaniu nielegalnej imigracji. Należy też tę propozycję traktować rozłącznie w stosunku do problemu Kaliningradu.
Źródło: www.borowski.plPowrót do "Wystąpienia" /
Do góry 
